Wszelkiego rodzaju sprzęt, technologie posiadane przez firmę, aktywa oraz wszyscy pracownicy stanowią zasoby , których przeznaczeniem jest wykorzystanie w celu osiągnięcia konkretnego projektu.  Aby wyznaczyć zapotrzebowanie na pewne zasoby wykorzystywane są różne metody.

Dobór odpowiednich metod znacząco ułatwia realizację celów zawartych w projekcie. Ich analiza przyczynia się do wyciągnięcia wniosków dotyczących ewentualnych braków w zasobach, których uzupełnienie warunkuje opłacalność projektu.

Metoda analityczna

Metoda analityczna, Parametric estimating – polega na planowaniu zasobów w oparciu o szczegółowe dane a także obliczenia wykorzystanych do wcześniejszych projektów, które zostają zaktualizowane o aktualne informacje. Stosowana jest w projektach mało innowacyjnych, w których wykorzystuje się różnego rodzaju wskaźniki, parametry, dane branżowe (prace budowlane, w których dokonuje się wyliczeń pracochłonności prac).

Metoda porównawcza

Metoda porównawcza, szacowanie według analogii – analizowana  jest specyfika obecnego projektu w odniesieniu do wdrożonych już w przeszłości projektów pod względem zastosowanych zasobów. Na podstawie wcześniejszych doświadczeń można określić – jakiego rodzaju i w jakiej ilości zasoby są potrzebne do sprawnego zrealizowania celów projektowych. Zastosowanie tej metody jest możliwe tylko i wyłącznie w przypadku kiedy oba projekty (teraźniejszy i przeszły) są do siebie zbliżone.

Zdarzają się projekty, w których do metody porównawczej dołączana jest metoda ekspercka. Takie połączenie gwarantuje stosunkowo niewielki koszt wykonania przy równoczesnej szybkości w ich realizacji.

Metoda oceny eksperckiej

Metoda oceny eksperckiej, Expert judgement – polega na znalezieniu ekspertów/ organizacji, która posiada wysokie kwalifikacje oraz bogate doświadczenie w konkretnej dziedzinie. Znajomość specyfiki wykonania konkretnej usługi czy produktów pozwala na rzetelne zdefiniowanie konkretnych zasobów.

Metodę tą stosuje się do projektów, które bazują na wcześniejszych realizacjach. Korzystanie z wiedzy eksperckiej jest przede wszystkim stosowane do złożonych i innowacyjnych projektów. Zaletą jest możliwość przeniesienia odpowiedzi na zewnętrzną firmę/ osobę, która będzie odpowiedzialna za określenie zasobów. Wada natomiast mniejszy obiektywizm i zrozumienie potrzeb wewnętrznych firmy.

Technika wykresów kompetencyjnych

Technika wykresów kompetencyjnych, Macierz odpowiedzialności, Linear responsibility matrix – celem ten metody jest oszacowanie zapotrzebowania na zasoby ludzkie, które będą realizowały dany projekt. Polega na przydzieleniu konkretnych zadań w zależności od funkcji danej osoby.

Jednym z rodzajów macierzy odpowiedzialności jest Macierz RASCI:

• Responsible – osoba formalnie odpowiedzialna za wykonanie danego zadanie
• Accountable – osoba odpowiedzialna za to, że zadanie zostanie wykonane
• Support – osoba wspierająca osobę, która realizuje dane zadanie
• Consulted – osoba konsultująca sposób wykonania zadania
• Informed – osoba, do której raportuje się wykonanie zadania

Zalety:

• Przejrzystość podziału zadań
• Sprecyzowanie zadań
• Przejrzystość formy (tabela z określeniem osób oraz ich zadań)

Wady:

• Ograniczoność
• Problematyczne zastosowanie w złożonych projektach

Macierz zasobów

Celem macierzy jest określenie potrzebnych do wykonania projektu ,w danym czasie, konkretnych zasobów w  wraz z podaniem ich liczby. Graficznie macierz jest tabelą, w której wierszach zostają określone zadania do wykonania , a w kolumnach przedstawiona jest dostępność zasobów. Komórki przedstawiają zależność między nimi.

Bibliografia:

Trocki M. (2003). Zarządzanie projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa,
Trocki M. (2013). Nowoczesne zarządzanie projektami, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa